İşte orada,
bir kitaplıkta mavi, açık mavi bir kitabın içinde
Antigone Sofokles
Beliriyor ateş kıvılcımlarından yeni bir sayfa,
bir ilkgençkızlık tarihinin
biraz gizil, çoğu polisiye ama en çok dram öyküsünün
ilk bölümünü fısıldayarak okuyorlar kulağıma
İlkgençkızlık odasında biriktirdiği küçük atık anılarından
bir gün ne olmasını bekliyordu
O da bilmiyordu
Ay odasından çok yakın çok yakın görünürdü
Görünmekle kalmaz içeriye girerdi
Onunla konuşurdu
Yastığı kaz tüyü
Çoğu kez celladı
Kafasına bastırdığında boğar,
Gelecekte gideceği yerlere götürürdü onu.
Sahip olduğu tek rujla
Kırmızımsı pembe
Duvara İstanbul yazmıştı
Anne ve babasının onu her şeyden korumak için kurdukları
güvenli ama pürüzlü dört duvarın
İstanbul yazan cephesine
Ay ışığının vurduğu saatlerde, bakarak,
mevsimlere;
yılgın,
kırgın,
bıkkın,
zıkkım,
zıkkım diye adlar verirken
kırın kırın, kızlarını korurken barbarlaştıran anne ve babaların dört duvarlarını
tüm ilkgençkızlık tarihine giriş kitapları
maalesef ama maalesef ve hep maalesef kurgusaldır.